تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته

پرچم تئاتر در شهر بندرعباس به اهتزاز دراومده و هنر نمایش به یکی از پر رونقترین مشاغل تبدیل شده . از اونجا که شهر بندرعباس همیشه یک شهر تجاری بوده ٬ مهاجرتهای زیادی برای کسب و کار به این نقطه از کشور صورت گرفته . بازار بازیگران غیر بومی رواج پیدا کرده و مسئولان توجهی به بومیان ندارند . در سراسر شهر دستفروشان تئاتر معابر عمومی رو غرو کردن و شهرداری تواتن جمع آوری اونارو نداره . تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته .

ایرج زهری

 

نمایشنامه نویس ٬ مترجم ٬ کارگردان 

گفتگو با او در ایران تئاتر 

باز هم تماشاگر...

 

اولین نمایشی که در سالن فرهنگ فرهنگسرای طوبی به اجرا در آمد ٬ نمایش غریبه شام بود . استاندار وقت هرمزگان ضمن تماشای آن اقدام اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان در اجرای نمایش فاخر و ارزشی «غریبه شام» را نشانه وقوع تحول در عرصه فرهنگی و هنری ارزیابی کرد. 

این نمایش با مشارکت بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس و بنیاد شهید و امور ایثارگران وحمایت شرکت تاید واتر همراه بود. تبلیغات و بیلبوردهای سطح شهر باعث شد که استقبال خوبی شکل گیرد.  

در گفته ها آمد که مردم از اینکه ارزش ها و باورهای اعتقادیشان با بهره گیری از قالب های جذاب هنری بیان شود، ابراز رضایت می کنند. 

سال بعد در ایام ماه رمضان نمایش ماه غریبستان به کارگردانی کیانوش حاتمی که به موضوعیت دینی می پرداخت به اجرا در آمد . اما نه بیلبوردی در سطح شهر زده شد و نه حمایت کننده ایی وجود داشت . تقریبا در اکثر اجراها سالن خالی بود .   

تفاوت تئاتر ایران با دیگر جوامع

این عنوان مطلبی است که در وبلاگ نوپا و تازه تاسیس اگه بیای به چالش کشیده شده است و در خصوص اینکه آیا حجاب محدودیتی برای شکل گیری نوع نمایش در ایران بوجود آورده یا نه؟ نظریاتی مطرح شده که خواندن آن خالی از لطف نیست .  

فضا را مناسب دیدم که در این خصوص چند سوال دیگر را هم مطرح کنم : 

۱ - هنر تئاتر قبل و بعد از انقلاب چه تفاوتی در ایران داشته است ؟  

۲ - آیا دلایل گوشه گیری بسیاری از بازیگران زن استان ارتباطی به این موضوع دارد ؟ 

شما چه فکر می کنید : مضامین اسلامی محدودیتی در نوع بیان ٬ پوشش و حرکت در تئاتر بوجود آورده است؟